Nakend lag hij op de vloer
Gestikt
De vloer bleef ongeboend
De luiken dicht
De deur op slot
Sluitingstijd
Opgerot
Eindelijk het rijk alleen
Kleren uit
En om hem heen
Restjes bier,
Stil en oud
En tostikorstjes
Inmiddels koud
Wild gedip had hem behoed
De dood
Geen lucht
En toch ontmoet
Het hout,
Een splinter
En door de pijn
Vergat hij dat, ongedipt
Die korsten niet te vreten zijn.
Hersenstof 