De levende liefde

Je kunt nooit te weinig energie hebben om voor te lezen en daarna heerlijk te knuffelen…

Haar gezicht kwam even heel dicht bij die van mij en ze keek mij ineens strak aan. Met haar kenmerkende guitige oogjes zei ze heel lief “wat ruik je lekker Tante Janet”. 
Terwijl mijn hart opende herinnerde ik dat ik mezelf net had getrakteerd op die mooie geimporteerde arganolie met jasmijnextract.
“Dank je wel, lieve bofbips, ik vind het heel lief dat je dat zegt”
Zo groot als dit kleine hartje kan zijn, zo zacht weerklonk haar stem toen ze nieuwsgierig vroeg: “waar ruik je naar?”
Om de simpelheid erin te houden bij haar hoopje grijze massa die net drie was geworden wilde ik niet ingewikkeld doen met mijn geimporteerde extracten van een uitheemse bloem dus mijn antwoord weerklonk als “volgens mij ruik ik naar bloemetjes”
Bedenkelijk keek ze mij aan.
“Nee…”
“Nee? Waar ruik ik dan naar?”
Terwijl haar gezicht weer begon op te lichten en haar mondhoeken begonnen te stralen zoals alleen dit engeltje kan zei ze:
“Je ruikt naar Tante Janet”

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s