De pijn die je zo lang koesterde
Je erin baadde totdat het je huid liet glimmen.
En je het aankleedde met je mooie lach.
De tranen die je inslikte tot je er bijna in verdronk.

Ik zie je
In die eerste traan
Ik zie je

Ik zie je
In je kwetsbaarheid
Ik zie je

Je schoonheid verblindde mij
Toen je zachtjes je lach uittrok
En de glitters van je bestaan
littekens verhulden, die me fluisterend toespraken.

Ik zie je
Door alle ruis
Ik zie je

En ook al zie je mij soms niet
Met al mijn liefde eer ik jouw bestaan
Ik zie je