In het donker ontmoette ik haar
Het donker gaf mij mijn naam
In het donker leerde ik mijn krankzinnigheid te omarmen

Het donker accepteerde een volledigheid
Het heldere donker voelde goddelijk
en ik koesterde haar.
Vredig liet ik me omhelzen
Toen het eerste streepje licht ons leek te dwingen langzaam los te laten
pakte ze mijn hand en leerde me lopen.

In mijn schaduw wacht ze, geduldig
op de volgende les.